Καλώς ήλθατε στις ΛΙΜΝΕΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ... Αυτό το blog αποτελεί το "ψηφιακό κέντρο" όλων των ΛΙΜΝΙΩΤΩΝ εντός και εκτός Ελλάδος ... Σύντεκνοι, εγγραφείτε σαν αναγνώστες μας και ενδυναμώσετε την διαδικτυακή κοινότητα των Λιμνών.


Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

MANΩΛΗΣ ΧΟΧΛΙΔΑΚΗΣ

Χαμογελάστε λιγάκι με το καλύτερο παρεάκι ... το Μανωλιό το χοχλιδοφάγο.




Πηγή videos : www.youtube.com

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ / ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΜΝΩΝ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Αγαπητοί συγχωριανοί, 
με το παρόν σας ενημερώνουμε για κάποιες νέες αποφάσεις της Τοπικής Διοίκησης των Λιμνών και κάποιες κινήσεις του Μορφωτικού Συλλόγου Λιμνών, οι οποίες έχουν ως εξής:

1.  Tο τοπικό συμβούλιο έλαβε απόφαση στην κεντρική πλατεία του χωριού να μην παρκάρουν αυτοκίνητα (στο πλακόστρωτο που έχει τοποθετηθεί από τους Αγ. Αναργύρους μέχρι το μαγαζί του Χριστίνη και στην πλατεία) και ο Moρφωτικός Σύλλογος  Λιμνών, τοποθέτησε πήλινες γλάστρες με λουλούδια, παγκάκια και ένα πέτρινο πηγάδι, όπου προγραμματίζει στις 24/5/11 να πραγματοποιήσει την εκδήλωση "του κλειδόνου" με το αμίλητο νερό, Μαγιάτικες φουνάρες κλπ.

Επιπλέον, ο Μορφωτικός σύλλογος Λιμνών  έβγαλε μια ανακοίνωση με την οποία ανακοινώνει στους χωριανούς ότι "στα πλαίσια φροντίδας και καλλωπισμού του χωριού, ο Σύλλογος φρόντισε για την προμήθεια πήλινων γλαστρών καθώς και φυτών τα οποία θα τοποθετήσει σε όλο το χωριό, η φύτευση θα γίνει σήμερα στην πλατεία. Επιπλέον προσκαλεί όλους τους χωριανούς να φροντίσουν λίγο τα λουλούδια τους και την καθαριότητα έξω από τα σπίτια τους ούτος ώστε ένας ένας και όλοι μαζί να φροντίζουμε το χωριό μας το οποίο αξίζει να πάει μπροστά!!!! "

2. Τέλος, στις 15/6/11 θα γίνει εκδήλωση στο Δημοτικό σχολείο προς τιμή των παιδιών με προσφορά από τον Μορφωτικό Σύλλογο Λιμνών  δώρων στα παιδιά που τελειώνουν και όχι μόνο, με αναμνηστικές μπλούζες και διάφορα αναψυκτικά και γλυκά για το τέλος της σχολικής χρονιάς.

ΓΙΟΡΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ - ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΛΙΜΝΩΝ

Αγαπητοί σύντεκνοι, 
σας ενημερώνουμε ότι το Σάββατο 21 Μαϊου πραγματοποιήθηκε Εσπερινός στην Αγία Φωτεινή στο βουνό στην Μάχα μέσα στην σπηλιά. 

Το εκκλησάκι συγκέντρωσε αρκετό κόσμο με πρωταγωνιστές τους συγχωριανούς μας, αλλά και χωριανούς από τα γύρω χωριά και τον Άγιο Νικόλαο.

Ο Μορφωτικός Σύλλογος Λιμνών για να ευχαριστήσει τους παρευρισκομένους προσέφερε μεζέδες (συκώτι-τυροπιτάκια-κεφτέδες-ελιές-ντάκο), ξερούς καρπούς, ρακί, κονιάκ, πορτοκαλάδες κλπ .

Την Κυριακή 22 Μαϊου (της Σαμαρείτιδος) πραγματοποιήθηκε Λειτουργία στο εκκλησάκι και ο Μορφωτικός Σύλλογος Λιμνών προσέφερε ξανά καφέ, μεζέδες, γλυκά κλπ. 

Ήταν μια πολύ όμορφη εκδήλωση, καθώς ο καιρός είναι πλέον καλοκαιρινός και η πανοραμική θέα του χωριού μας από την Αγία Φωτεινή ήταν πανέμορφη. Κατά την ανάβαση του βουνού, η μαγιάτικη μυρωδιά της ανθισμένη φασκομηλιάς και των άγριων λουλουδιών παράσερνε τους πιστούς. Ενώ μετά την λειτουργία, στην κατάβαση προς το χωριό όλοι έκοβαν και κράταγαν μυρωδάτη φρέσκια ρίγανη για τα σπίτια τους .
   


 copyright φωτογραφιών : Μανόλης Πεδιαδίτης

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΦΑΓΩΜΑ


Στο παρόν blog, δίνουμε το δικαίωμα σε όσους θέλουν να εκφράσουν την γνώμη τους για οποιοδήποτε θέμα αφορά το χωριό μας, (εξαιρούνται τα πολιτικά θέματα) ή και να γράψουν άρθρα με τον μοναδικό όρο : να μην κάνουν υβριστικά, χυδαία ή πολιτικά σχόλια. Το blog δεν φέρει ευθύνη για τις γνώμεις που εκφράζετε, ή τις απόψεις που αναφέρονται στα άρθρα ούτε και τις ασπάζεται, απλά αναρτεί ότι στέλνετε, χωρίς να τα αλλοιώνει.  


Σχολείο για φάγωμα

Του ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΠΙΤΖΑΚΗ

      Δεν το ήξερα. Το έμαθα πριν λίγες μέρες: «Ταβέρνα μέσα σε Σχολείο» προέκυψε στο χωριό των Λιμνών εδώ και δυό μήνες «μέσα στο σκοτεινό 2011». Ανατρίχιασα. Ταβέρνα μέσα στο Σχολείο;
      Γιατί εγώ ξέρω ότι ένα χωριό έχει, για σύμβολά του, την εκκλησία του και το σχολειό του. Και γιατί είναι σύμβολα; Επειδή σε αυτά εναποθέτουμε την ελπίδα μας: Τον Θεό και τα Παιδιά μας.  Εγώ είμαι γιος δασκάλων και νιώθω για το σχολείο ό,τι νιώθει ένα παπαδοπαίδι για τους χώρους όπου ιερουργούσε ο πατέρας του. Γιατί δεν αλλάζουμε και τη χρήση των εκκλησιών να τελειώνουμε; Και μη μου πείτε ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα. Το ίδιο πράγμα είναι, γιατί βρίσκονται μες στο μυαλό μας και η γνώση και η αντίληψη (που είναι η επίγνωση της γνώσης) και η πίστη.
      Οι Λίμνες είναι γνωστές σε όλη την Kαλλικράτεια επικράτεια του Αγίου Νικολάου για τα καφενεία τους, που τα βράδια μετατρέπονται σε μεζεδοπωλεία. Δεν θα με πείραζε αν ένας τέτοιος χώρος έπαιρνε τάχα μου το όνομα «Σχολειό» και ήτανε ταβέρνα. Δεν χρειαζόταν όμως η εισβολή σε ένα πραγματικό Σχολείο, που πρέπει να πούμε εδώ πως πρόκειται για το Καινούργιο που ράγισε από σεισμό και πως οι μαθητές του στεγάζονται - ουδέν μονιμότερον του προσωρινού - στο Παλιό Σχολείο.  
     Θα μπορούσε κάλλιστα το αχρηστευμένο Σχολείο να είχε μετατραπεί σε Σχολή. Για παράδειγμα, σε ένα Παγκρήτιο Πολυτεχνείο Παραδοσιακών Πρακτικών Τεχνών. Να έρχονται  να μαθαίνουν πώς να φτιάχνουν μαχαίρια, πώς να ράβουνε παραδοσιακές στολές, πώς να γίνουν σχοινοπλόκοι ή λιθοξόοι. Ή θα μπορούσε το αχρηστευμένο Σχολείο να γινότανε Παγκρήτιο Μουσείο Κινηματογραφικών Ταινιών που γυρίστηκαν στην Κρήτη, κάτι που θα διαφημιζότανε καθ΄οδόν προς τις Λίμνες, όπως συμβαίνει με το Ενυδρείο Κρήτης που διαφημίζεται καθ΄οδόν με ταμπέλες. Άλλωστε, αυτό το χωριό πριν δέκα χρόνια πέρασε στην κινηματογραφική «αιωνιότητα» (ενώ το «Νησί» δεν θα περάσει, γιατί είναι τηλεοπτική σειρά – θυμηθείτε, πού μπορεί σήμερα να βρει κανείς το «Ποιός πληρώνει τον Βαρκάρη;» του ΒΒC ή τον «Άγνωστο Πόλεμο» της ΕΡΤ).
      Ζούμε σε μια εποχή όπου ό,τι κάνουμε μοιάζει καταπληκτικά με αυτό που δεν κάνουμε. Σε μια εποχή όπου όλα επιτρέπονται και όλα θυσιάζονται στο βωμό του εντυπωσιασμού που μετατρέπεται σε χρήμα και της αδιαφορίας και της άγνοιας που μετατρέπονται σε ευκαιρία. Μιλάω για έστω και έναν Λιμνιώτη που κατέβασε την ιδέα για μια τέτοιου είδους εκμετάλλευση και μιλάω για ένα χωριό που όχι μόνο δεν αντέδρασε, αλλά ασπάστηκε και είπε μπράβο σε αυτή την ιδέα. Σκέφτομαι τα σκοτάδια που τυλίγουνε τις Λίμνες. Και δεν μιλάω για τα σκοτάδια του βραδιού.
      Υπάρχει ίσως εξήγηση γι΄αυτό. Εθισμένοι οι σημερινοί Λιμνιώτες από τις διάφορες εκδηλώσεις τους στις γιορτές της Πρωτοχρονιάς, της Αποκριάς, της Ρακής, όπου πράγματι οι σχολικές αίθουσες και στα δύο σχολεία τους (και στο παλιό και στο καινούργιο) χρησιμοποιήθηκαν πρόσκαιρα για φύλαξη υλικών, για προπαρασκευή φαγητών, ίσως γι΄αυτό τους φάνηκε η μετατροπή του σε φαγάδικο κάτι φυσιολογικό.
      Δεν είμαι κανένας οπισθοδρομικός. Ξέρω και θέλω τη ζωή να πηγαίνει μπροστά. Αλλά έτυχε να είμαι και κοινωνικοποιημένος και δεν δέχομαι η ζωή να πηγαίνει όπου την πάνε. Θέλω να υπάρχει σεβασμός των άλλων και ποιότητα και όχι ισοπέδωση αξιών στο όνομα του εμπορίου. Δεν θέλω η Κόκα Κόλα να αντικαθιστά τις κολώνες του Παρθενώνα με μπουκάλια της για να διαφημίζεται και δεν θέλω ο συντοπίτης μου επιχειρηματίας στις Λίμνες, που για λόγους συμφέροντος πάντρεψε την ψυχική γνώση με την γαστριμαργική τέρψη και την πνευματική ανάταση με την οινοπνευματική  απόλαυση, να βάζει στον τοίχο ήρωες του Εικοσιένα για να κάνει ντεκόρ που να θυμίζει σχολείο. Ποιό σχολείο; Αυτό που με τις ευλογίες του Δήμου το άλωσε για να το κάνει ταβέρνα!
      Από ό,τι μαθαίνω, η ιδέα του άρεσε - και όλο το χωριό του λέει συγχαρητήρια και το στηρίζει και το επισκέπτεται. Εγώ με λύπη μου σκέφτομαι ότι πολλοί από σημερινούς Λιμνιώτες που “τελούν” τους γέρους τους, έχουν βγάλει αυτό το Σχολείο και όμως χαίρονται γι΄αυτό το ομορφοσυγυρισμένο κατάντημά του. Λένε ότι είναι ωραίο να τρως υπέροχους μεζέδες βλέποντας ολόγυρά σου όλα τα σχολικά αντικείμενα (χάρτες, αριθμητήρια, σφουγγάρια, κιμωλίες, εικόνες παλιών επαναστατών). Και εγώ λέω ότι θλίβομαι να σκέφτομαι πως στον μαυροπίνακα τώρα γράφουνε γεύματα. Από κάποιον έγινε το εξής σχόλιο: «Τα αναρτημένα πορτραίτα αγωνιστών του 21 μας έδωσαν την αφορμή για συζητήσεις και ανταλλαγές πληροφοριών...» Και εγώ λέω ότι υπάρχουν άλλοι που δεν βλέπουν τρώγοντας και γελώντας τον Αθανάσιο Διάκο, τον Μάρκο Μπότσαρη και τον Λόρδο Βύρωνα, αλλά αναλογίζονται με σεβασμό το αίμα της θυσίας τους. Θυμάμαι το τέλος ενός γνωστού τραγουδιού του Σαββόπουλου για τον Καραϊσκάκη: «Ποιός, αλήθεια, είμαι εγώ και πού πάω - με χίλιες δυό εικόνες στο μυαλό; - Προβολείς με στραβώνουν και πάω – και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ».
      Όχι. Έστω και στη τωρινή κατάντια της αμυαλοσύνης, πρέπει να ξαναθυμηθούμε όλοι ότι υπάρχουν όρια, που δεν τα βάζουμε εμείς, αλλά μπαίνουν από την ίδια την έννοια και τη σημασία της. Όπως δεν μπορεί να αναλογιστεί κανείς, με τη δύναμη του χρήματος να υπάρξει ταβέρνα μέσα σε μια εγκαταλειμένη ή ερειπωμένη εκκλησία, έτσι και ένα Σχολείο δεν αποχαρακτηρίζεται με τόση ελαφρότητα. Ένα Σχολείο που κάποτε ράγισε από σεισμό και ξαναφτιάχτηκε με δεν ξέρω λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να στεγάσει ο Δήμος την Σχολή της Μεσογειακής Γαστρονομίας που σχεδίαζε να έχει. Ένα Σχολείο που προβάλεται στις μικρές οθόνες της Ελλάδας, της Ευρώπης, της Αυστραλίας και της Αμερικής, μέσα από την ταινία «Φοβού τους Έλληνες», όπου η αγέρωχη ηθοποιός Τασσώ Καββαδία διάπλατα άνοιγε την πόρτα της τάξης την ώρα που δίδασκε ο δάσκαλος Λάκης Λαζόπουλος για να του ανακοινώσει ότι είχε έρθει η ώρα της βεντέττας. Άνοιγε μάλιστα η πόρτα της τάξης αυτού του Σχολείου με τραγούδι: «Ανέμου άνεμος εγώ, τ΄αχνάρια σου δεν σβήνεις!» Τώρα που το ίδιο ακριβώς χρονικό διάστημα της ανίερης ταβέρνας μέσα στο Σχολείο η σπουδαία αυτή ηθοποιός είναι πιά αέρας, καλούμαστε να κρίνουμε την χρήση του Σχολείου των Λιμνών. Ακόμα και σαν ταινία, είχε παραμείνει σχολείο. Γιατί, για φανταστείτε, να γυριζότανε εκεί μέσα το «Μπορντέλο» του Νίκου Κούνδουρου! 
      Σήμερα οι Έλληνες έχουν τόσο εκμαυλιστεί με τις επιταγές του λάιφ στάιλ της τηλεόρασης - που έχουν χάσει το μέτρο. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί αντιμετωπίζουν σαν κοσμικό γεγονός τον γάμο του γιου του πρώην βασιλιά Κωνσταντίνου στις Σπέτσες, ξεχνώντας ότι έγινε με αρπαγμένα λεφτά του ελληνικού λαού. Ούτε εξηγείται γιατί η Μαριέτα Χρουσαλά έπρεπε να χορέψει πάνω στο ιστορικό θωρηκτό «Αβέρωφ», που κάποτε μόνο του έκλεινε τον τουρκικό στόλο μέσα στα Δαρδανέλια. Κι εμείς μιλάμε για ένα σχολείο σε ένα χωριό Λίμνες που έγινε φαγάδικο! Ε, αυτό είναι άδικο, για να κάνω και ομοιοκαταληξία.
      Γιατί όμως, τί με έπιασε και χτυπάω το αγαπημένο μου χωριό, το χωριό όπου γεννήθηκε και όπου τώρα αναπαύεται ο πατέρας μου; Μα, το χτυπάω επειδή στο Σχολείο του εκδηλώνεται αυτές τις μέρες η αφροσύνη του καιρού μας. Και δεν είναι καν μέρες. Είναι νύχτες και το Σχολείο έχει μετατραπεί σε Κρυφό Σχολειό, που διδάσκει πώς ρέει πιο εύκολα το κρασί και πώς πάει πιο εύκολα κάτω το μεζεδάκι, με καλή παρέα και με νοσταλγικό περιβάλλον.   

                                                  ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΑΠΙΤΖΑΚΗΣ

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

ΠΑΣΧΑ 2011 ΣΤΙΣ ΛΙΜΝΕΣ

Αγαπητοί συγχωριανοί, 
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε σας και τις οικογένειές σας.
σήμερα σας παραθέτω κάποιες φωτογραφίες που μας έστειλε ο σύντεκνος Μανόλης Πεδιαδίτης από την Μεγάλη Παρασκευή (με την περιφορά του όμορφου επιταφίου μας στα δρομάκια του χωριού μας) και το Μεγάλο Σάββατο (από την Αναστάση) στην Αγία Μαρίνα και με τις εκδηλώσεις που έκανε ο Μορφωτικός Σύλλογος Λιμνών, με την διάθεση κεριών και καλαθιών με αυγά, καλιτσούνια και τσουρέκια σε όλους τους χωριανούς. 

Το παρακάτω άρθρο είναι από την εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ (27/4/2011) :

"Τη Μεγάλη Παρασκευή οι καμπάνες του Ιερού Ναού της Αγίας Μαρίνας στις Λίμνες χτυπούσαν πένθιμα από το πρωί. Με κατάνυξη οι κάτοικοι του χωριού αλλά και πολλοί επισκέπτες παρακολούθησαν την θεία Λειτουργία, την αποκαθήλωση του Ιησού και την ταφή του στον Επιτάφιο, που τον είχαν στολίσει αποβραδίς με πολύχρωμα λουλούδια, ο Μορφωτικός Σύλλογος Λιμνών και οι γυναίκες του χωριού. Ακολούθησε λαϊκό προσκύνημα.
Κατά τη βραδινή ακολουθία ψάλθηκαν από τους ψάλτες και τους πιστούς τα Εγκώμια και οι θρηνητικοί ύμνοι για το νεκρό Χριστό ενώ πλήθος κόσμου συμμετείχε στην περιφορά του Επιταφίου στα γραφικά σοκάκια των Λιμνών.
Στη Θεία Λειτουργία της Αποκαθήλωσης παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου κ. Δημήτρης Κουνενάκης, οι Αντιδήμαρχοι κ. Νίκος Αφορδακός και κ. Μανόλης Αικατερινάκης, η πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Λιμνών κ. Ζαχαρούλα Λεμπιδάκη, ο πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Λιμνών κ. Νεκτάριος Τσιχλής καθώς και μέλη του Τοπικού Συμβουλίου και του Μορφωτικού Συλλόγου Λιμνών."