Καλώς ήλθατε στις ΛΙΜΝΕΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ... Αυτό το blog αποτελεί το "ψηφιακό κέντρο" όλων των ΛΙΜΝΙΩΤΩΝ εντός και εκτός Ελλάδος ... Σύντεκνοι, εγγραφείτε σαν αναγνώστες μας και ενδυναμώσετε την διαδικτυακή κοινότητα των Λιμνών.


ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΦΡΑΪΜ XΑΤΖΗ - ΠΑΤΕΡΑΣ

ο Εφραϊμ Χατζή - Πατέρας (1896)


Ο ιερομόναχος Εφραίμ Χατζή - Πατέρας, κατά κόσμον Ευθύμιος Δημητρακόπουλος, γεννήθηκε στις Λίμνες Λασιθίου Κρήτης το έτος 18.. και πέθανε το έτος 1909 . 
Οι γονείς του ονομαζόταν Μιχάλης και Μαρία Δημητρακοπούλου. 
Το ζευγάρι έκανε συνολικά 6 παιδιά : την Καδιανή, την Λαμπρινή, την Αικατερίνη, τον Ευθύμιο, τον Αναστάσιο και την Αυγουστίνα. 
Από τα έξι παιδιά ο Ευθύμιος έδειξε από μικρός την ιδιαίτερη αγάπη του για την εκκλησία.
Μάλιστα λέγεται ότι την ημέρα της βαπτίσεώς του, το λάδι που έχυσε ο παπάς στην κολυμπήθρα πήρε στο νερό το σχήμα του σταυρού και αυτό θεωρήθηκε ιερό σημάδι για το μέλλον του παιδιού . 
Η δίψα του για μάθηση τον οδήγησε στο κρυφό σχολειό που στεγάζονταν στο μοναστήρι της Παναγιάς της Κεραπολίτισας στο Καστέλι της Φούρνης ,όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα και ήρθε σε επαφή με την θεία εκπαίδευση. 
Σε νεανική ηλικία είχε το πρώτο "σημάδι" από τον Θεό που τον έφερε πιο κοντά στον ιερομοναχισμό. Είδε σε όραμα την γέννηση του Βαπτιστή Ιωάννη και την Παναγία που σαν νύφη ντυμένη στα λευκά τον καλούσε να την "υπηρετήσει" και να πάρει τον δρόμο του μοναχισμού.
Οι γονείς του Χατζή - Πατέρα συνειδητοποίησαν ότι ο γιός τους δεν επρόκειτο να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια από μόνος του μιας και άρχισε να ελκύεται από το Σχήμα της Εκκλησίας, για αυτό και αποφάσισαν να τον πιέσουν για γάμο. 
Εκείνος δέχθηκε να παντρευτεί μια καλή κοπέλα με μαύρη καρδιά, όμως ... ένα δεύτερο "σημάδι" του εστάλει από τον Θεό για να πιστοποιήσει την μοίρα του και για να πείσει τους γύρω του πως η μοίρα του ήτανε προγεγραμμένη. 
Την ημέρα που θα πήγαιναν στο σπίτι της νύφης για να τελέσουν τους αρραβώνες (1856) έγινε  μεγάλος σεισμός στην Κρήτη και καθώς ετοιμάζονταν στο σπίτι τους η οικογένεια Δημητρακόπουλου, το ανώφλιο της εξώπορτας ξεκόλλησε, έπεσε και κτύπησε τον Χατζή - Πατέρα στο κεφάλι αφήνοντάς τον αναίσθητο. Έτσι ακυρώθηκε το προξενιό.
Μετά από αυτό το συμβάν οι γονείς του Χατζή - Πατέρα πήραν την απόφαση να κτίσουν μια εκκλησία για τον γιο τους, ώστε να αφοσιωθεί εκεί. Αυτή η εκκλησία που σώζεται έως σήμερα και συνεχίζει να λειτουργεί  είναι η Παναγία η Ευαγγελίστρια κτισμένη μέσα στο χωριό των Λιμνών. Αυτή ήταν η ενορία του Ιερομονάχου Εφραίμ και μπροστά στην θαυματουργή εικόνα της, εκείνη της Παναγίας "διάβαζε" τους άρρωστους δίνοντάς τους θεραπεία. Μπροστά σε αυτή την εικόνα έδωσε όρκο να γίνει μοναχός και να ζήσει ασκητική ζωή στο μοναστήρι του Αρετιού, όπου μετανομάστηκε σε Εφραίμ. 
Ο Εφραίμ έμεινε σε αυτό το μοναστήρι αρκετό καιρό . Εκείνην την εποχή ήτανε η περίοδος όπου ο Ελληνισμός ζούσε στην σκλαβιά, στην απειλή, την βία  και την βαρβαρότητα της Τουρκοκρατίας. Ο Εφραίμ μπορεί να ήταν ιερομόναχος, άνθρωπος του Θεού, ωστόσο ως γνήσιος Κρητικός είχε μέσα στο αίμα του τα στοιχεία της επανάστασης, της αντριοσύνης και της ελευθερίας. Δεν ανεχόταν λοιπόν να μένει άπραγος και να βλέπει να βασανίζεται όλη η Κρήτη από τους άπιστους Τούρκους που τυραννούσαν τους Χριστιανούς, βίαζαν τις κοπελιές και βεβήλωναν τα ιερά και τα όσια του τόπου του. Έτσι πήρε την απόφαση να ταχθεί στην ομάδα του πολεμιστή Καπετάνιου Γιαμαλάκη για να πολεμήσει για την λύτρωση της Κρήτης και πήρε μέρος στις μάχες της Ανατολικής Κρήτης κατά τα έτη 1867-1869. 
Στο τέλος αυτής της επαναστατικής παρένθεσης στην ζωή του, έκανε τάμα στον Θεό που τον βοήθησε να πολεμήσει και να μείνει ζωντανός να επισκεφτεί στους Άγιους Τόπους και την πόλη της Σιών όπου και παρέμεινε για 3 έτη για να  μελετήσει καλύτερα τα άγια βιβλία, να εμπλουτίσει την θεία εκπαίδευσή του και να φωτιστεί περισσότερο το πνεύμα του. Κατά την παραμονή του εκεί εβαπτίστει στον Ιορδάνη τον ποταμό, όπως ο Κύριός του, και πήρε το όνομα που  τον ακολούθησε εως το τέλος της ζωής του : Χατζή - Πατέρας. Κατά τον καιρό της παραμονής του στους Άγιους Τόπους  έφτιαξε (σκαλίζοντας σε ξύλο) 3 διαφορετικούς σταυρούς τους οποίους είχε αγιάσει στον Ζωοδόχο τάφο και  με τους οποίους ευλογούσε τους πιστούς.  Αυτά τα ιερά κειμήλιά του, έχουν πλέον διασκορπιστεί στις επόμενες συγγενικές του γενεές. Επίσης όσον βρίσκονταν εκεί απέκτησε με την αγιοσύνη που τον διακατείχε το χάρισμα να μπορεί να βοηθήσει αρρώστους να καλυτερεύουν από την αρρώστια τούς ή και να γιατρεύονται πλήρως και να διώχνει το σατανικό πνεύμα από τους δαιμονισμένους.
Κάποια στιγμή πήρε μήνυμα από τον Δεσπότη να επιστρέψει και να αναλάβει την λειτουργία της εκκλησίας της Ευαγγελίστριας (που είχαν κτίσει οι γονείς του) στις Λίμνες, όπως και έπραξε.
Στο χωριό τον περίμεναν όλοι σαν Μεσσία. Ήταν αγαπητός σε όλο τον κόσμο, γιατί ήτανε συγχωριανός τους και όλοι τον γνώριζαν από μικρό παιδί. Ήτανε ταπεινός,  καλός άνθρωπος  και σοφός. Η φήμη που έφερε μαζί του (το ότι πολέμησε, το ότι επισκεφτηκε τους Άγιους Τόπους, και κυρίως το ότι είχε αποκτήσει το χάρισμα της θεραπείας) είχε σαν αποτέλεσμα να  γίνει  παντού γνωστός και να τον επισκεπτονται καθημερινά άρρωστοι από όλο το νησί για να τους γιατρεύσει. Πολλές φορές βέβαια αν ο άρρωστος δεν μπορούσε να μετακινηθεί για να τον συναντήσει πήγαινε ο ίδιος όπου χρειαζόταν με το γαϊδουράκι του.
Τα θαύματα που έκανε ήταν πολλά και κάποια από αυτά τα κατέγραψαν μερικοί από τους ευλαβείς ακόλουθούς του :
  • To θαύμα της φοράδας του Επισκόπου Τίτου Ζωγραφίδη (από τον Γεώργιο Λεμπιδάκη)
    • Η θεραπεία της Μάνας του Σταύρου Μπαντούβα από τη Νεάπολη (αφήγηση Μαρία Ι. Δαβράδου)
    • Το θαύμα σε μια Σητειακή Λεχώνα (αφήγηση Σοφία Ζερβάκη - Τουρκομιχάλενα)
    • Η θεραπεία ενός παράλυτου παιδιού από το Λασίθι που το έλεγαν Ταξίαρχος το γένος Κονδυλάκη. (από τον Νικόλαο Καραβαλάκη)
    • Η θεραπεία της Παράλυτης Καλλιόπης Χ. Γ. Δραμητινού από το χωριό Μαγούλα Λασιθίου (αφήγηση Νικόλαου Καραβαλάκη)
    • Η θεραπεία της Μαρίας Κωνστ. Πιταροκοίλη από το Ψυχρό Λασιθίου (από τον Νικόλαο Καραβαλάκη)
    • Το θαύμα του Τυφλού Βραχασώτη (αφήγηση Γεωργίου Λεμπιδάκη)

    Με όλα αυτά τα θαύματα που έκανε, κάποιοι ζήλεψαν και άρχισαν να τον μισούν. Άρχισαν λοιπόν να τον κακολογούν στην Μητρόπολη ότι είναι άνθρωπος του συμφέροντος και ότι δεν κάνει τίποτα χωρίς αντάλλαγμα. Όλα αυτά τα αρνητικά σχόλια έφτασαν στα αυτιά του Επισκόπου Τίτου Ζωγραφίδη, ο οποίος τον διέταξα να σταματήσει να βοηθάει και να θεραπεύει τον κόσμο. 
    Ωστόσο, ήρθε η στιγμή για να καταλάβει ο Επίσκοπος ότι ο Χατζή - Πατέρας είχε πάντοτε αγαθές προθέσεις, όταν αρρώστησε η φοράδα και το πουλαράκι και ο Χατζή - Πατέρας τα γιάτρεψε. 
    Η οικια του είχε μετατραπεί σε πανδοχείο και εκείνος πάντα φιλοξενούσε οποιονδήποτε ερχόταν για να τον συναντήσει, να πάρει την ευλογία του ή και να τον βοηθήσει σε κάποιο του πρόβλημα. 
    Εκτός από την ενορία του, προχώρησε στο κτίσιμο και άλλων εκκλησιών. Έφτιαξε λοιπόν στα περίχωρα του χωριού τον Άγιο Παντελεήμονα και μαζί  μια στέρνα (που φέρει το όνομά του) για να δροσίζονται οι περαστικοί, ενώ στην πόλη του Αγίου Νικολάου έκανε ακόμη δυο εκκλησίες.
    "Κοιμήθηκε" τον Φλεβάρη του 1909.
    Όταν οι συγγενείς του άνοιξαν τον τάφο του στις Λίμνες και έβγαλαν τα οστά του, ένας κάτοικος του χωριού, ο Μιχάλης Ζερβάκης, έτυχε να περνάει έξω από το νεκροταφείο και αντιλήφθη το γεγονός. Ζήτησε λοιπόν να προσκυνήσει την κάρα του Χατζή - Πατέρα. Καθώς το προσκυνούσε έπεσε στην παλάμη του ένα δόντι από το κρανίο. Αυτό το συμβάν το κράτησε μυστικό και δεν το αποκάλυψε σε κανέναν. Αυτό είναι το μόνο λείψανο που έχει διασωθεί από τον Εφραίμ και για χρόνια αποτελούσε το φυλακτό της οικογένειας Ζερβάκη. Σε αυτούς κατεύφευγαν μετέπειτα από τον θάνατο του Χατζή- Πατέρα όλοι οι καταπονημένοι για να αλειφθούν με το λάδι από το καντήλι που είχαν φτιάξει οι Ζερβάκηδες στο λείψανο, ή για να πιουν από το αγιάσμα μέσα στο οποίο βρισκόταν το δόντι και να γιατρευτούν.Εδώ και αρκετά χρόνια αυτό το  λείψανο για να μην φθαρεί   φυλάσσεται σε λειψανοθήκη.
      
    Πηγή: πατήρ Νικόλαος Λαζαράκης, 
    "Εφραϊμ Ιερομόναχος εκ Λιμνών".  Λίμνες 1995
     --------------------------------------------------------------------------

    Τα παρακάτω ιερά κειμήλια βρίσκονται στην εκκλησία Ευαγγελίστρια του χωριού Λιμνών, στην αίθουσα που βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία και αποτελούν τον "θησαυρό" της εκκλησίας. Πρόκειται για σπάνια κομμάτια μιας και όλα χρονολογούνται τον προηγούμενο αιώνα και αποτελούσαν το τέμπλο της Πρώτης εκκλησίας της Ευαγγελίστριας εν έτη 18..

    Στα αριστερά της φωτογραφίας διακρίνεται 
    η λειψανοθήκη του Χατζή - Πατέρα

    Διάφορες παλαιές ξυλόγλυπτες εικόνες

    Παλαιά ιερά κειμήλια

     Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας 
    στην εκκλησία Ευαγγελίστρια των Λιμνών

    Υπέροχος σκαλιστός και ζωγραφισμένος Σταυρός 
    και η λειψανοθήκη του Χατζή - Πατέρα

    Το παλαιό τέμπλο φέρει ημερομηνία 18..

    copyright φωτογραφιών : Μαλαματένια Κουνάλη